دزدی از حق خدا
پرداخت زکات یکی از اعمال عبادی است. پرداخت مبلغی از اموال انسان در راه خدا یکی از وظایف دینی و انسانی است. کمک کردن به همنوع مورد قبول همه انسان ها است و همه انسان ها کمک مالی به دیگران را کاری پسندیده می دانند. فقط عده اندکی که مشکلات روحی دارند و از تربیت دینی و انسانی صحیح برخوردار نیستند برای کمک نکردن بهانه های گوناگون و رنگارنگی می آورند. این افراد برای امیال و خواسته های خود حاضر به صرف هزینه های هنگفت هستند ولی در مقابل پرداخت اندکی از اموالی که در حقیقت مال خداست و چندروزی به عنوان امتحان در دست آنان است، خودداری می کنند. پرداخت زکات گاهی واجب و وظیفه و گاهی مستحب و پسندیده است. صدقات مستحبی جزوی از زکات محسوب می شوند.
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:
السُّرَّاقُ ثَلَاثَةٌ مَانِعُ الزَّکَاةِ وَ مُسْتَحِلُّ مُهُورِ النِّسَاءِ وَ کَذَلِکَ مَنِ اسْتَدَانَ وَ لَمْ یَنْوِ قَضَاءَهُ
امام صادق علیه السلام فرمود: دزدان بر سه گونه اند: خود داری کننده از پرداخت زکات، و کسی که خوردن مهریه زنان را حلال شمارد، و نیز آن کس که وامی بگیرد و نخواسته باشد پس بدهد.
بحار الأنوار ج۹۳ص۱۲
