انسان با انتخاب خود می تواند عامل سیاه بختی و تباهی خود باشد. کافیست که راه آسان قناعت و ساده زیستی را رها نماید و به تجمل و زیاده خواهی روی بیاورد. افرادی که غرق دنیا دوستی می شوند شاید در نظر افراد بی خبر از رفاه و آسایش برخوردار هستند ولی آتش حرص و طمع هر لحظه در وجود آنان شعله می کشد و آنان را لحظه ای آسوده نمی گذارد.
متاسفانه خصلت های حیوانی انسان اگر کنترل و تربیت نشود سیری ناپذیر هستند و در چنین مواقعی انسان به دنبال برطرف کردن نیاز حیوانی خود از هر راه و طریقی خواهد بود.
دزدی عمل انسانی است که مانند حیوان فقط برای بقای خود تلاش می کند و انسانیت و کرامت خود را فراموش کرده به خداوند متعال اعتقاد ندارد و خود را مسئول رزق و روزی خود می داند و برای رسیدن به خواسته خود از هر روشی استفاده می کند.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: أَرْبَعٌ لَا تَدْخُلُ بَیْتاً وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلَّا خَرِبَ وَ لَمْ یُعْمَرْ بِالْبَرَکَةِ الْخِیَانَةُ وَ السَّرِقَةُ وَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الزِّنَا
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: چهار چیز است که هر کدام وارد خانه ای نمی شود مگر آنکه آن را ویران می‌سازد: خیانت، سرقت، شرابخواری و زنا.
ثواب الأعمال ص ۲۱۷.
