چرا حسود دزدی می کند؟
ریشه بیشتر گناهان و جرایم اقتصادی حسادت است. افرادی با توجه به عدم امکان و دستیابی به موقعیت مادی و اجتماعی و یا منزلت اقتصادی دیگران دچار رشک و حسد شده و چون نمیتواند مشابه صاحبان اموال و داراییهای قابل توجه، مالک آنها شود دست به دزدی میزند. پیشگیری از سرقت با انگیزه حسادت با خودسازی و توجه به معارف دینی امکان پذیر است. دنیا و لذت های دنیوی هدف خلقت انسان نیست و تفاوتی در اصل امتحان الهی ایجاد نمی کند. فقیر و ثروتمند همه در امتحان الهی هستند و هر فردی با آنچه در اختیار دارد امتحان می شود. این گونه نیست که انسان فقیر به خاطر نداشتن ثروت و انفاق نکردن مانند افراد ثروتمند مجازات شود. فرضا اگر همه افراد به رفاه برسند تا خودسازی و توجه به آخرت در انسان شکل نگیرد ارتکاب جرم ریشه کن نمی شود. دزدی و سرقت کوچک تبدیل به اختلاس و جرایم سنگین می شود.
امیرالمؤمنین علیهالسلام
الحسودُ غضبانُ علیالقَدَر
آدم حسود (در حقیقت) از مقدّرات الهی غضبناک و خشمگین است
(فهرست غرر، ص ٦٧)
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
سَیَکونُ ناسٌ مِن اُمَّتی یولَدونَ فی النَّعیمِ و یُغَذَّونَ بِهِ، هِمَّتُهُم ألوانُ الطَّعامِ وَالشَّرابِ و یُمدَحونَ بِالقَولِ، اُولئِکَ شِرارُ اُمَّتی
به زودی، مردمانی از امّت من خواهند آمد که در ناز و نعمت به دنیا میآیند و با ناز و نعمت پرورده میشوند. همّ و غمشان، خوردنیها و نوشیدنیهای رنگارنگ است و از آنان، به گفتار مدح میشود. اینان، بدترین مردمان امّت من هستند.
الأمالی للطوسی: ص ۵۳۸، ح ۱۱۶۲