وقتی امام صادق علیه السلام را شبانه با سرو پای برهنه به قصر منصور دوانیقی بردند؛ حضرت هنگام ورود به قصر پس از خواندن دورکعت نماز دعایی طولانی خواند و دوباره در ایوان قصر دعایی دیگر خواند سپس در برابر منصور ایستادند. منصور که قصد کشتن حضرت را داشت و سه بار شمشیر را از غلاف بیرون کشید ولی ناگهان نظرش عوض می شد؛ و سپس به حضرت هدایایی داد و حضرت را روانه مدینه کرد. در بین راه ربیع درباره دعای طولانی حضرت بعد از نماز و ذکری که در ایوان قصر خواند سؤال کرد. امام فرمود: دعای اول دعایی بود که هنگام رنج ها و سختی ها خوانده می شود تاکنون این دعا را نخوانده بودم و امروز آن راخواندم.
دومین دعا – که در ایوان قصر خوانده شد – دعایی بود که پیامبر صلی الله علیه وآله در جنگ احزاب خواند و پدرم از امیر المؤمنین علیه السلام نقل کرده که وقتی لشكر كفر مدینه را محاصره کرده بود پیامبر صلی الله علیه و آله این دعا را خواند. امیر المؤمنین علیه السلام نیز هر وقت از حادثه ای نگران می شد این دعا را می خواند.
بحارالانوار، جلد ۴۷، صفحه ۱۹۵.
09/05/2024
0 7 خواندن این مطلب 1 دقیقه زمان میبرد