منصور دوانیقی در یازدهمین سال حکومتش با توجه به نافرجامی نقشه های پیشین و برای آنکه خود را از اتهام قتل مستقیم امام دور کند توطئه جدیدی برای مسموم کردن حضرت طراحی کرد.
نقشه قتل حضرت با زهر را به گونه ای طراحی کرد که مردم متوجه اجرای توطئه از سوی او نشوند و نتوانند
این جنایت را به وی نسبت دهند. او انگور و اناری مسموم به زهری، که موجب تشنگی می شد، به مدینه فرستاد تا امام صادق علیه السلام را مسموم کند. میوه های اعطایی منصور را برای حضرت آوردند و امام میل کرد و آثار مسمومیت در حضرت پدیدار شد اما عامل و چگونگی این جنایت برای کسی معلوم نشد.
بدن مبارک امام صادق علیه السلام در اثر زهر به سبزی گرایید و سم جگر امام را قطعه قطعه کرد؛ حضرت در بستر بیماری افتاد و به اطرافیان فرمود: «چند نفر از مردم مدینه را فراخوانید تا شاهد وصیت من باشند». عرض کردند: «بیماری شما که سخت نیست؟!» حضرت فرمود: «در این بیماری از مرگ خویش با خبر شده ام.»
بحارالانوار، جلد ۴۷، صفحه ۱ تا ۵.
09/05/2024
0 2 خواندن این مطلب 1 دقیقه زمان میبرد