حاکم مدینه در پی دستور منصور دوانیقی خلیفه وقت، در حالی که امام صادق علیه السلام با خانواده اش داخل خانه بودند، آتشی را از در ورودی درون خانه حضرت انداخت به گونه ای که شعله های آن به درها و اشیاء خانه گرفت و محیط خانه شعله ور شد.
امام صادق علیه السلام در مقابله در مقابل چشمان وحشت زده مردم با ابهت قدم در قسمت آتش گرفته خانه گذاشت و مدتی در میان شعله های عظیم آتش ایستاد.
آنگاه در حالی که آتش برافروخته را با قدم های مبارکش خاموش می کرد عظمت مقام عصمت را به مردم یادآور شد و فرمود: «من فرزندی از تبار آسمانیان هستم من فرزند ابراهیم خلیل الله هستم.
شعله های آتش کم کم فروکش کرد و امام صادق علیه السلام و خانواده اش در امان ماندند و هیچ آسیبی به ایشان نرسید. این بار هم نقشه منصور خنثی شد و مقام حضرت بر همگان جلوه کرد.
کافی، جلد ۱، صفحه ۴۷۳.